فیلم ترسناک
ژانر وحشت، ژانری از فیلم و سریال هاست که به دنبال ایجاد ترس یا انزجار در مخاطب خود برای مقاصد سرگرمی است. فیلم های ترسناک اغلب موضوعات تاریک را بررسی می کنند و ممکن است به موضوعات یا مضامین متجاوزانه نیز بپردازند و عناصر گسترده ای شامل هیولاها، رویدادهای آخرالزمانی و باورهای مذهبی یا عامیانه را به تصویر می کشند. نظرسنجی ها حاکی از آن هستند که تکنیک های سینمایی مورد استفاده در فیلم های ترسناک واکنش های روانی را در مخاطب برانگیخته اند.
منشأ ژانر وحشت و فیلم ترسناک
فیلم های ترسناک بیش از یک قرن است که ساخته می شوند. الهامات اولیه این ژانر قبل از توسعه فیلم های ترسناک، از آنِ باورهای فولکلور، عقاید مذهبی و خرافات فرهنگ های مختلف، ادبیات گوتیک و ترسناک نویسندگانی مانند ادگار آلن پو، برام استوکر و مری شلی است. از خاستگاه فیلم های صامت و اکسپرسیونیسم آلمانی، ژانر وحشت تنها پس از اکران فیلم دراکولا در سال 1931 به یک ژانر مدون تبدیل شد. بسیاری از ژانرهای فرعی در دهه های بعدی ظهور کردند، از جمله ژانر وحشت جسمی، فیلم های ترسناک کمدی، فیلم های اسلشر، فیلم های ترسناک فراطبیعی و ژانر وحشت روانی. این ژانر در سراسر جهان تولید شده است که می توان گفت در محتوا و سبک در مناطق مختلف، متفاوت است. فیلم ترسناک به ویژه در سینمای ژاپن، کره، ایتالیا و تایلند و دیگر کشورها برجسته است.
انیمه لیست، مرجع دانلود فیلم ترسناک
برخی از فیلم های ترسناک و فرنچایزهای این ژانر علیرغم اینکه موضوع بحث های اجتماعی و حقوقی هستند، موفقیت تجاری بزرگی داشته اند، جامعه را تحت تأثیر قرار داده و چندین نماد فرهنگ عامه را ایجاد کرده اند؛ از این رو انیمه لیست سعی بر این داشته که بهترین فیلم های ترسناک را با وسواس خاص، هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی گلچین کرده تا شما عزیزان جهت دانلود فیلم ترسناک به مشکل نخورده و خیلی راحت به بهترین فیلم های ژانر وحشت دسترسی داشته باشید و از تماشای آن ها لذت ببرید.
تعریف ژانر وحشت
فیلم ترسناک، توسط فرهنگ لغت مطالعات فیلم اینگونه تعریف شده است که « فیلم، انیمه یا سریالی که موضوعی آزاردهنده و تاریک را نشان می دهد و به دنبال برانگیختن پاسخ هایی از ترس، کابوس، انزجار، شوک، تعلیق و البته وحشت از بینندگان خود است». رابین وود منتقد فیلم در کتاب «کابوس آمریکایی: وحشت در دهه 70» اعلام کرده که وجه مشترک بین فیلم های ترسناک این است که «هنجاری توسط هیولا یا هیولاهای تهدید به ناهنجاری می شود» و پس از آن این موضوع بیشتر گسترش یافت. نوئل کارول سخنی در همین راستا در کتاب خود آورده، «دافعه باید لذت بخش باشد، همانطور که محبوبیت این ژانر نشان می دهد».
تاریخچه ای کوتاه از شکل گیری ژانر وحشت
قبل از اکران فیلم دراکولا (1931)، مورخ، گری دون رودز توضیح داده که ایده و اصطلاحات فیلم ترسناک هنوز به عنوان یک ژانر مدون وجود نداشته است، اگرچه منتقدان از اصطلاح "ترسناک" برای توصیف فیلم ها در نقدهای قبل از اکران دراکولا استفاده کردند. "وحشت" اصطلاحی بوده که برای توصیف معانی مختلف استفاده می شده است. در دوران فیلم صامت، اصطلاح وحشت برای توصیف همه چیز از "صحنه های اکشن" در فیلم های جنگی گرفته تا داستان های اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شد. رودز به این نتیجه رسید که اصطلاح «فیلم ترسناک» یا «ژانر وحشت» در سینمای اولیه استفاده نمی شده است.
ژانر رازآلود یا معمایی در آن زمان رایج بوده و اطلاعات اولیه آن است که فیلم دراکولا به عنوان فیلم معمایی تبلیغ می شده است، علی رغم اینکه رمان، نمایشنامه و داستان فیلم بر ماوراء طبیعی بودن آن تکیه داشته است.
عناصر مشترک در فیلم های ترسناک
در مطالعه ای که توسط جیکوب شلتون انجام شده، روش های بسیاری که مخاطبان از طریق فیلم های ترسناک دستکاری می شوند را به تفصیل مورد بررسی قرار داده است.ایجاد فضای منفی یکی از این روش هاست که می تواند در القای واکنش از روی ترس نقش داشته باشد و باعث شود چشم های فرد از راه دور روی هر چیزی که در کادر تصویر است متمرکز شود، چیز هایی مثل دیوار یا فضای خالی سیاه و سفید در سایه ها.
از جا پریدن بخشی از تماشای یک فیلم ترسناک است که در آن یک تغییر ناگهانی در تصویر، همراه با صدایی بلند قصد دارد بیننده را غافلگیر کند. این موضوع می تواند برای ایجاد تنش معکوس شود، جایی که مخاطب ممکن است با پیش بینی ترس و آماده کردن خود برای از جا پریدن و پس از آن مواجهه با صحنه ای غیرترسناک، آرامش قبل از طوفان بیشتری را احساس کند.
آینه ها اغلب در فیلم های ترسناک برای ایجاد عمق بصری و ایجاد تنش استفاده می شوند. شلتون استدلال می کند که آینه ها به قدری در فیلم های ترسناک استفاده شده اند که مخاطبان مجبور به ترس از آن ها شده اند، و براندازی انتظارات تماشاگران از ترسیدن در آینه می تواند تنش بیشتری ایجاد کند. همچنین معمولاً از کادربندی تنگ و نمای نزدیک زیادی در فیلم و سریال های ترسناک استفاده می شود و همه اینها می توانند تنش ایجاد کنند و با اجازه ندادن به بیننده برای دیدن فراتر از آنچه در اطراف قهرمان داستان است، ایجاد اضطراب کنند.
موسیقی در ژانر ترسناک
موسیقی جزء اصلی فیلم های ترسناک محسوب می شود. لرنر در کتاب «موسیقی در فیلم ترسناک» می نویسد: «موسیقی در فیلم های ترسناک اغلب باعث می شود ما احساس خطر و ناراحتی کنیم» و قصد دارد فضای ایجاد شده در تصاویر و مضامین را تشدید کند. اختلاط اصوات، اتونالیته، آهنگ های غیر ریتمیک با طنین های لرزان از ویژگی های معمولی هستند که توسط آهنگسازان در موسیقی فیلم ترسناک مورد استفاده قرار می گیرند.
ژانرهای فرعی ژانر وحشت
ژانر وحشت جسمی
بادی هُرُر، وحشت جسمی یا وحشت بیولوژیکی زیرشاخه ای از ژانر وحشت است که عمداً تجاوزات وحشتناک یا آزاردهنده روانی به بدن انسان را به نمایش می گذارد. این ناهنجاری ها ممکن است از طریق رابطه جنسی ناهنجار، تبدیل به هیولا، قطع آلت تناسلی، زامبی شدن، خشونت های جنسی بی دلیل، نمایش بیماری های وحشتناک یا حرکات غیرطبیعی بدن ظاهر شود. زیر ژانر وحشت جسمی، توصیفی بود که در اصل برای زیرژانرهای نوظهور فیلم های ترسناک آمریکایی اعمال می شد، اما ریشه در ادبیات گوتیک اولیه دارد و به رسانه های دیگر نیز گسترش یافته است. این زیرژانر را در فیلم های ترسناک ژاپنی (یا انیمه ترسناکی مثل Akira) به وفور می توان یافت. فیلم هایی همچون، فیلم Possessor، فیلم Hatching، فیلم Titane، فیلم The Autopsy of Jane Doe از جمله فیلم های این زیرژانر هستند.
ژانر کمدی ترسناک
ژانر کمدی ترسناک که به عنوان ترسناک کمدی نیز شناخته می شود، یک ژانر ادبی، سریال و فیلم است که عناصر کمدی و داستان ترسناک را با هم ترکیب می کند. ترسناک کمدی را می توان در سه نوع طبقه بندی کرد: «کمدی سیاه، پارودی ترسناک و کمدی لوده» که غالباً با ژانر کمدی سیاه تلاقی می کند. کمدی ترسناک همچنین می تواند کلیشه های ترسناک را به عنوان منبع اصلی طنز خود پارودی یا مسخره کند یا از آن عناصر برای پیشبرد داستان در جهتی متفاوت استفاده کند، برای مثال می توان فیلم The Cabin in the Woods، فیلم Tucker & Dale vs Evil، فیلم Shaun of the Dead یا فرنچایز Evil Dead را نام برد.
ژانر وحشت فولکلور
ژانر وحشت عامیانه یا فولکلور یک زیرژانر از فیلم های ترسناک و تخیلی ترسناک است که از عناصر فولکلور برای القای ترس و بدیمنی استفاده می کند. عناصر معمولی شامل محیطی روستایی، انزوا در یک خانه و مضامین خرافات، باورهای دینی عامیانه، بت پرستی، تقدیم قربانی و جنبه های تاریک طبیعت است. اگرچه این زیرژانر مربوط به فیلم ترسناک فراطبیعی است، اما ترسناک عامیانه معمولاً بر باورها و اعمال مردم تمرکز می کند تا عناصر ماوراء طبیعی؛ فیلم بریتانیایی Blood on Satan's Claw (1971)، فیلم The Wicker Man (1973) و Witchfinder General (1968) به عنوان پیشگامان این ژانر در نظر گرفته می شوند، در حالی که فیلم Midsommar در سال 2019 باعث علاقه دوباره به فیلم های ترسناک عامیانه شد. سینمای آسیای جنوب شرقی معمولاً دستی بر آتش ژانر ترسناک فولکلور داشته است، کشور هایی همچون تایلند و اندونزی.
ژانر ویدئوی پیداشده یا Found footage
در مطالعات ژانر، زیرژانر ویدئوی پیداشده یک ژانر فیلم است که در آن تمام یا بخشی از اتفاقات داستان از طریق ویدئوهایی که توسط شخصیت های داستان ضبط شده یا در حال ضبط است، روایت می شود. در این ژانر، یک یا چندین شخصیت در داستان، اقدام به فیلم برداری می کنند و فیلم از طریق تصاویر همان دوربین روایت می شود. یکی از ایده هایی که در سبک ویدئوی پیداشده زیاد تکرار شده است، حضور عده ای فیلم ساز جوان برای ساخت یک فیلم مستند است. در این سبک فیلم سازی برای نزدیک شدن به واقع گرایی، حوادث معمولاً در زمان واقعی رقم می خورد و دوربین در اکثر مواقع لرزان است. تاکنون آثار زیادی در سبک ویدئوی پیداشده ساخته شده است اما با این حال، بیشتر آثار ساخته شده در این ژانر، فیلم ترسناک هستند. فیلم Quarantine، فیلم The Visit، فیلم Host، فیلم The Pyramid و فیلم Devil's Due از این دست فیلم ها هستند.
ژانر گوتیک
ریچارد جی مک روی و ریچارد جی هند در کتاب فیلم گوتیک خود اظهار داشتند که گوتیک را می توان به عنوان یک زیرژانر بسیار سست ترسناک مطرح کرد، اما استدلال کردند که «گوتیک» در کل سبکی مانند فیلم نوآر است و به آن وابسته نیست. اصطلاح "گوتیک" اغلب برای توصیف رویکردی سبک برای نمایش مکان، امیال و اکشن در فیلم استفاده می شود. دیدگاه های معاصر این ژانر آن را با تصاویری از قلعه ها در بالای تپه ها و دخمه های پرپیچ و خم مانند عمارت های اجدادی مرتبط می دانند که در حالات مختلف خراب هستند. روایت ها در این فیلم ها اغلب بر ترس و گرایش تماشاگران به تغییرات اجتماعی و شورش تمرکز دارند. این ژانر را می توان برای فیلم هایی مانند فیلم Haunted Castle (1896)، فیلم Frankenstein (1910) و همچنین برای تکرارهای پیچیده تر مانند فیلم Park Chan-wook's Stoker (2013) و فیلم Jordan Peele's Get Out (2017) اعمال کرد.
وحشت طبیعت
فیلم های ترسناک طبیعی که به عنوان «وحشت محیطی» نیز توصیف می شوند، وحشت طبیعت یک زیرژانر است «شامل طبیعت متحرک به شکل جانوران جهش یافته، حشرات گوشت خوار، و حیوانات یا گیاهان معمولاً بی ضرر که به قاتلان خونسرد تبدیل شده اند». در سال 1963، هیچکاک با فیلم پرندگان (1963) ژانر جدیدی را برای انتقام از بشریت تعریف کرد که در دهه 1970 به یک روند تبدیل شد. فیلم مورچه ها یا فیلم آرواره از این دست فیلم ها هستند.
ژانر اسلشر
فیلم اسلشر یک زیرژانر ترسناک است که شامل یک قاتل است که گروهی از مردم (معمولاً نوجوانان) را معمولاً با استفاده از ابزارهای تیغه ای به قتل می رساند. این فیلم ها معمولاً حول چند ویژگی می چرخند: محیط های اجتماعی منحصربه فرد (محوطه های کمپ، مدارس، تعطیلات) و جنایتی از گذشته (یک غرق شدن تصادفی، خیانت، یک عاشق مورد تمسخر قرارگرفته) و یک گروه آماده از قربانیان (مشاوران اردوگاه، دانش آموزان، مهمانان عروسی). انتشار فیلمScream ، منجر به احیای مختصری از فیلم های اسلشر در دهه 1990 شد. کشورهای دیگر از احیای فیلم اسلشر آمریکایی تقلید کردند، مانند کره جنوبی با فیلم Bloody Beach، Nightmare و فیلم The Record. فیلم Texas Chainsaw Massacre، فیلم There’s Someone Inside Your House از این دست فیلم ها هستند.
ژانر ترسناک فراطبیعی
فیلم ترسناک فراطبیعی یک ژانر سینمایی است که جنبه های فیلم ترسناک و فیلم ماوراء طبیعی را ترکیب می کند. اتفاقات فراطبیعی در چنین فیلم هایی اغلب شامل ارواح و شیاطین می شود و بسیاری از فیلم های ترسناک فراطبیعی دارای عناصر مذهبی هستند. موضوعات رایج در این ژانر عبارتند از: زندگی پس از مرگ، شیطان و تسخیر شیطان. همه فیلم های ترسناک فراطبیعی روی مذهب تمرکز نمی کنند و می توانند «خشونت واضح تر و وحشتناک تری» داشته باشند. فیلم هایی هم چون فیلم The Exorcist، فیلم The Prodigy، فیلم Priest، فیلم The Mummy از جمله فیلم های ژانر ترسناک فرا طبیعی هستند.
وحشت روان شناختی
وحشت روان شناختی زیرشاخه ای از داستان های ترسناک و روان شناختی است که تمرکز بیشتری بر حالات ذهنی، عاطفی و روان شناختی دارد تا این که بخواهد مخاطب خود را بترساند یا بی قرار کند. این زیرژانر غالباً با زیرژانر مرتبط هیجان انگیز روان شناختی همپوشانی دارد و اغلب از عناصر و شخصیت های معمایی با حالت های روان شناختی ناپایدار، غیرقابل اعتماد یا آشفته استفاده می کند تا تعلیق، درام، اکشن و پارانویای صحنه و سناریو را تقویت کند و یک کلیت ناخوشایند ارائه دهد، مانند جوی ناآرام یا ناراحت کننده. فیلم The Shining، فیلم American Psycho، فیلم The Lighthouse یا فیلم سکوت بره ها از این قبیل فیلم ها هستند.
