این فیلم کمتر درباره ترس و وحشت است و بیشتر به پیچیدگی های آشفته دوستی می پردازد، اینکه چقدر به راحتی کینه ها شکل می گیرند، نماهای دوستی می توانند ترک بخورند و روابط می توانند زمانی که ناامنی ها انباشته می شوند، دچار مشکل شوند. همه چیز به اندازه کافی معصومانه و با یک ملاقات مجدد قبل از عروسی در یک عمارت گوتیک شروع می شود. خدمه در حال شرب هستند و روزهای خوب گذشته را به یاد می آورند. اما در زیر سطح نشانه هایی از رنجش، حسادت و رازهایی می جوشد که هنوز فاش نشده است. وقتی نخاله گروه بی خبر از راه می رسد، همه چیز واقعاً دگرگون می شود. فوربس با یک چمدان مشکوک ظاهر می شود که معلوم می شود یک بازی سالنی با فناوری پیشرفته است. ناگهان دیدگاه ها به سرعتِ هویت ها تغییر می کنند. به طور دقیق، بازی به بازیکنان اجازه می دهد تا به طور موقت در ذهن و بدن یکدیگر ساکن شوند.
با وجود تمام ایرادات اصلی، فیلم It’s What’s Inside یک فیلم فوق العاده سرگرم کننده است که توسط سبک، روحیه و اجراهای متعهدانه انجام می شود. ممکن است با منطق منطبق نباشد، اما واقعاً مهم نیست و این یک فیلم تخیلی است. این فیلم با وجود تمام سبک نئونی اش، بدون ایرادات روایی نیست که این مورد مایوس کننده است. بارزترین مسئله، طرح بیش از حد پیچیده فیلم است که به نظر می رسد در پیچیدگی خود فرو می ریزد. دیدگاه های متغیر شخصیت ها و ارتباط های متقابل بسیار زیاد است و این حفظ تعامل را دشوار می کند. گاهی اوقات به نظر می رسد که سعی می کنید پنج سریال را به طور همزمان تماشا می کنید.