در اواسط دهه 70 کره جنوبی، قاچاق کالاهای وارداتی یک تجارت بزرگ است. در دهکده ساحلی کوچک کونچون، کارخانه های جدیدی شروع به آلوده کردن آب ها کرده اند، جایی که زنان ماهیگیر مدت ها در حین غواصی آزاد، صدف ها و دیگر گنجینه ها را از کف دریا جمع آوری می کنند. صاحب یک قایق که اکنون به راهی برای کسب درآمد نیاز دارد وقتی می بیند که ماهی هایشان فروخته نمی شود، می پذیرد که زنانی را به دنبال جعبه های کالای قاچاق به دریا ببرد. هنگامی که ماموران گمرک آنها را در حین عمل دستگیر می کنند، چون جا به سختی موفق به فرار می شود در حالی که بقیه زنان در حال گذراندن حکم زندان هستند. سه سال بعد، چون جا خود را در سمت مخالف یکی از بزرگترین قاچاقچیان سئول می بیند و تنها راه نجات خود را بازگشت به کانچون و مواجهه با خشم بهترین دوست سابقش جین سوک (یوم جونگ آه) و بقیه غواصان می بیند که معتقدند او آنها را لو داده است.
یک مرد سالخورده صاحب قایق ماهیگیری در اوایل در فیلم قاچاقچیان، فیلم فوق العاده سرگرم کننده ی سبک سرقت کره ای در دهه 70 از ریو سونگ وان، می پرسد: «یک مرد تا کجا باید برای «درآمد» تلاش کند». این سوالی است که بسیاری از مردم در سال های اخیر مطرح کرده اند، زیرا تورم بالا و دستمزدهای رکودی و پایین تر از سطح دستمزد طبقات کارگر را تحت تأثیر قرار داده است. با این حال، در متن فیلم، ادامه ناگفته این سوال این است که یک مرد هر چقدر باید پیش برود، زنان باید دورتر بروند. فیلم قاچاقچیان، فیلمنامه اکثر فیلم های دزدی را با تمرکز بر روی گروهی از زنان که باید از شوخ طبعی و نیرنگ خود استفاده کنند، نه فقط برای انجام یک نقشه پیچیده، بلکه برای نجات خود از یک عمر فقر و بردگی برای مردان خشن و غیرقابل اعتماد، استفاده می کند.