شش داستان به عنوان یک مجموعهای به عنوان یک تفسیر جدید از حکایتهای گریم، با درج عناصر تاریک،پیشروی میکنند.
«تغییرات گریم» با یک ضربه آغاز میشود و به ناچار با پایانی نرم تمام میشود. هر یک از ۶ قسمت، تطبیقی از یک داستان است. آنها عبارتند از: سیندرلا، دخترک شنل قرمزی، هانسل و گرتل، الفها و سازنده کفشها، موسیقیدانان شهر برمن و نغمهنواز هاملین. این تطبیقها داستانهای دیزنی همیشگی نیستند؛ در واقع، داستانهای واقعی برادران گریم هم نیستند چون این برادران برای بزرگسالان نوشته بودند، و نه برای کودکان.
جلوههای بصری این انیمه فوق العاده هستند. انتخابهای آهنگ ها برای هر قسمت بی نقص است. و هر قسمت به طور بصری جذاب است.
حال، اصل مسئله؛ این داستانها نسخههای تاریکی از داستان های پری هستند که ما میشناسیم. قسمتهای ۱ و ۲ به طرز خوبی تاریک بودند. تا کنون نسخههای مشابهی از داستان شنل قرمزی را دیدهایم، اما سیندرلا جدید است. هر دو قسمت به خوبی نوشته شدهاند. هر دو شما را قبل از اینکه حتی خودتان متوجه آن شوید، مجذوب میکنند.
هانسل و گرتل (قسمت ۳) حس ناکجا آباد موعود را میدهد. در واقع از ظاهر تا احساسات، تا حدود ۳۰-۳۵ دقیقه اول، فکر میکنید که یک کپی از آن است. سپس، یک موقعیت غیرمنتظره ایجاد میکند. هرچند شخصیتهایی هم هستند که میتوانستند توضیحات بیشتری داشته باشند.
قسمتهای ۴-۶: اینجا جایی است که چیزها شروع به فروپاشی میکنند. اقتباس موسیقیدانان شهر برمن زیاد سرگرمکننده نیست و ضعیف ترین داستان این سری است. بیشتر چیزهایی که میتوانست انجام شود انجام نشد. و داستان به مرز خسته کننده بودن میرسد. نغمهنواز دارای بسیاری از نقصها است.. با این که عجیب بودن لزوما به معنی بد بودن یک داستان نیست، ولی این داستان ها واقعا جالب بوده و بیننده را درگیر خود نگه نمیدارند. و به مرور داستان ها پیچیده تر از آنچه که بایند باشند،ۀ میشوند و به بسیاری از سوالها پاسخی داده نمیشود.
در ۶ قسمت با مدت زمان ۴۸ دقیقه، بد نیست، اما عالی هم نیست؛ با اینکه پتانسیل زیادی دارد، به پتانسیل خود عمل نمیکند، اما همهی ما انیمههایی از این قبیل میشناسیم.