اسمش نرو است مردیه که قراره روزی تبدیل به رئیس مافیا بشه . هدف انتقام آولیو است ، کسی که اعضای خوانواده اش به قتل رسیده اند ، حالا برای این که به هدفش برسه باید اول دوستش رو بکشه
داستان درباره آنجلو لاگوسا است که در کودکی پدر و مادر و برادر کوچکترش توسط مافیای وانیت به قتل رسیدند. او بعد از دست دادن تمام عزیزانش، هم اسم و هم زادگاه خود را رها میکند و هویت جدیدی به نام آویلیو برونو را برای خود انتخاب می کند. هفت سال بعد، او با دریافت یک نامهی مرموز که او را به بازگشت به لاولس ترغیب میکند، سرانجام فرصتی برای انتقام به دست میآورد.
او با پیروی از دستور نامه به شهر باز میگردد و به زودی با نرو، پسر رئیس مافیای وانتی، روبرو میشود و با استفاده از مهارتهایی که سالها به طور پنهانی آنها را تقویت کرده است، سعی میکند با او دوست شود. داستان این انیمه که در دوران ممنوعیت الکل روایت میشود، مسیر تاریک و خونین انتقام آویلیو را به تصویر میکشد، در حالی که او به آرامی تک تک افرادی را که در کشتن خانوادهاش نقش داشتهاند، از پا درمیآورد.
خاطراتی که از قایم شدن شخصیت اصلی با برادر کوچکترش در کمد در یک شب سرد آوریل در ذهن او پخش می شود. او و برادرش قایم شده بودند تا پدرشان به خانه بیاید و با آنها بازی کند. پدر به خانه وارد می شود اما صدای در زدن و افرادی که بی رحمانه وارد خانه می شوند و آن اتفاق را رقم می زنند، هیچوقت از ذهنش پاک نمی شود...
انیمه از لحاظ انیمیشن در سطح بسیار بالایی نیست ولی داستان آن به قدری جذاب و دیدنی است، که تقریباً هیچ توجهی به انیمیشن نمی کنید. ولی در بخش طراحی شخصیت، حرف های خوبی برای گفتن دارد. فانگو شخصیتی است که حال و هوای دهه 70 میلادی را دارد و با حضور خود در انیمه نقش جذابی را بدست گرفته. هرچند حرکات و رفتارهای او در محیطی که برایش ساخته نشدهاند، گاهی آزاردهنده به نظر میرسند، اما به مرور نقش او در داستان بهتر جا میافتد.
با توجه به فضاسازی وهمآلود انیمه، موسیقی متن در اکثر موارد با فضای کلی تطابق دارد. آهنگهای آغازین و پایانی نیز با ریتمی ملایم و جالب هستند. صدای شخصیت اصلی با خوی انتقام گیرانه اش خیلی جذاب است. سخنرانیهای عجیب و غریب، شخصیت دیوانه وار و لحن او منعکسکنندهی این موضوع است که جامعهی ۹۱ روز چقدر میتواند بیقانون باشد. و صدای او واقعاً در به تصویر کشیدن این موضوع عالی عمل میکند.